Trainingsweekend OLAT 2016

We maken ons klaar voor het Trainingsweekend 2016 van O.L.A.T.. Een trainingsweekend voor alle typen wandelaars en alle leeftijden wat voor mij de 4 e keer is.
Aangezien het de hele week wisselende weersverwachtingen zijn voor de omgeving Wintelre heeft ondergetekende toch een digitale spreekbuis van de weergoden gevonden die garant staat voor een droog weekend op Kampeerboerderij ‘t Caves in Wintelre.

DAG 1

Aangekomen bij de kampeerboerderij zien we Sjef een van de trainers die al op pad gaat om waarschijnlijk het parkoers te verkennen. Binnen zitten al enkele bekenden en worden begroet door Henk een van de organisatie. Ik begroeten iedereen en gaan op zoek naar een slaapplek een stapelbed in dezelfde kamer als bij de vorige editie. Hierna terug naar de gemeenschappelijke ruimte voor koffie en bij kleppen met de aanwezigen. Er is al direct een ontspannen sfeertje en het warme bad vult zich…. ook voor de nieuwkomers…. Deze editie zal veertig deelnemers kennen van verschillend pluimage en niveau maar allemaal met een interesse….WANDELEN!Groepsfoto1Custom

Niet iedereen is gearriveerd maar de tafels worden gedekt voor het eerste avondmaal. De tafelschikking is vrij en al snel zit iedereen in een geanimeerd gesprek en hierna de corveedienst.
Het kleine keukentje van de Linden barst bijna uit zijn voegen als de stappers zich verdringen om deel te nemen aan de eerste corvee schift. Hard wordt er gewerkt en de afwas is rap gedaan…. De theedoeken gaan op de verwarming en de stappers trekken zich terug in de slaapvertrekken om zich te kleden voor het avondprogramma…..wandelen….what else….

Evenals voorgaand jaar zijn er twee groepen de snelwandelaars en snelle wandelaars onder begeleiding van Henk en de andere wandelaars onder begeleiding van Cees en Sjef. Aangezien Sjef de bospaden al gecheckt heeft gaan we vanavond over de harde weg i.v.m. de vele plassen water..

Al snel zijn de kaarten geschud en wordt de groep een lang gerekt lint en dus wordt er weer flink gestofzuigd. De snellere wandelaars gaan ver vooruit en keren dan om de andere wandelaars weer op te pikken.. Enkele kunnen al een aardige snelheid ontwikkelen en dat de aanwijzingen van Cees direct merkbaar zijn. Bij de Mariakapel in Vessem houden we halt. Sommigen willen hier een weesgegroetje bidden voor een goed trainingsweekend maar helaas het hekwerk is dicht en dus worden er veul foto’s gemaakt…. Dan maar op de goede hoop het weekend in…

Groepsfoto2CustomWe keren terug naar ’t Caves waar wat te drinken staat en de warme douches wachten op de verhitte stappers. Terwijl de kaarten en spelletjes tevoorschijn worden gehaald vindt er verderop topoverleg plaats over…. Boetjecamp…. De eerste warming-up sessie van dit weekend en natuurlijk gegeven door Boetje himself.

Het blijft gezellig en iedereen doet waar hij/zij zin in heeft…. Langzaam wordt de zaal leger en de deelnemers vertrekken langzaam naar hun slaapvertrekken.

DAG 2

In de gemeenschappelijke ruimte is het fris en blijkt dat de radiatoren ijskoud zijn en dat het draaien aan de thermostaat geen effect heeft….hmmm…ff bellen met de eigenaar… Het ontbijt is gezellig en direct erna stuiven alle deelnemers de keuken in voor de corveedienst.

En dan mogen we naar buiten voor Boetjecamp….maar waar is de instructeur….jawel te laat dus ook dit jaar weer straf push ups….. ondertussen staat Meike op haar blote voeten op de koude tegels, ze is een aanhanger van de Wim Hof methode (de IJsman) te wachten op wat er gaat gebeuren.Groepsfoto3Custom

Het is een super warming up en Boetje doet zijn werk met verve maar de 35 minuten zijn snel om en dus op naar de limonade en de volgende training. De snelwandelaars gaan voor een hardloop training in het bos en de andere groep gaat voor een Boswandeling met oefeningen…

We stappen langs het Grootmeer en zullen even verderop de rode route gaan volgen. Hierdoor kunnen de snellere stappers op snelheid door gaan zonder de weg kwijt te geraken. Sjef had gisteren de bospaden al bekeken en wist te melden dat het best wel modderig was…. Het eerste stuk van de route delen we die mening niet maar….al snel veranderen de kuilen en gaten in kleine vennetjes en de harde paden in slijkbanen.

Jan die sneller is kijkt op zijn GPS en checkt op acht kilometer per uur…. Het geeft hem wel een super groot voordeel… ik kan nu fotootjes trekken van de anderen die nog door de bruine brij moeten laveren..

Regelmatig wachten we op de andere stappers en Cees bedenkt ter plekke dat we wel even een techniek training in kunnen lassen… we gaan enkele keren het pad op en neer en worden corrigerend toegesproken door onze trainer. Dan mogen we weer de mooie route volgen en dat gaat weer op snelheid en jawel even verderop is er geen pad meer te zien en moet iedereen dwars door de slijk en wie staat er aan de andere kant klaar met zijn camera…. Juist! Zie foto's.

Cees geeft aan dat we om 12:00 uur terug moesten zijn maar dat gaan we niet halen in 15 minuten… Maar we wachten even op de rest en ik geeft aan dat we wel een groepsfoto kunnen maken….okay, goed idee en even later zit de hele bubs op een slagboom.. nog even stuivertje wisselen met Cees en dan terug naar de Linden.

Tenminste dat dachten we….als we de weg over zijn en langs het Groot- en Kleinmeer stappen maar en we gaan de uitzichtheuvel op….Jan speed naar boven om vanaf deze plek weer de andere op de gevoelige plaat vast te leggen alvorens we onze weg vervolgen. Zie de foto's.

Als we bij het Heuvelsven aanbeland zijn heeft trainer Cees nog een verrassing…. We mogen even laten zien wat we geleerd hebben… en dat doen we graag en niet alleen omdat we wel zin hebben in een lunch. Als we terug zijn bij de Linden zien we dat voorzitter Joop op bezoek is en hij heeft vandaag ook een missie. Joop wil namens OLAT het team graag persoonlijk bedanken voor de 25 jaar Trainingsweekend en heeft voor Tini, Els, Gea, Sjef, Cees en Henk een presentje.

Groepsfoto4CustomVan de vorige editie weet ik nog dat er nu een lange pauze is na de lunch en de corveedienst en dus storten de mannen zich op de TV om te zien of er lichtbeelden van het schaatsen op getoverd kunnen worden.. en dat lukt..wel zonder geluid maar schaatsen is toch meer een kijksport…

Hierna is er weer een training met de groep van Cees in het bos en ze volgen de droge blauwe route. Het kleine groepje verplaatst zich snel totdat ik en Trudy iets krijgen met een oude boom….. vol energie gaat de groep door en jawel…ook nu kondigt de slijk zich weer aan. Hierna nog een extra rondje bush bush. Ze gaan over ongebaande paden klimmend over boomstammen en heuveltjes en dat alles terwijl Boetje op zoek is naar de plaatselijke cafetaria voor het geval Sjef vanavond zin krijgt in een bitterballetje, dit is mijn kaart maatje…..

In de Linden zit Tini weer op wacht en dan weten we dat er weer wat lekkers in de keuken gekookt wordt. Na een verfrissende douche wordt de tafel gedekt en is het wachten op de bekende overheerlijke nasi. Maar eerst heeft Henk nog een verrassing voor vanavond … een heuse kwis….. maar eerst de Nasi.

Na het toetje barst de keuken weer uit zijn voegen van de afwassende en afdrogende stappers…. Ik kijk nog even naar het programma voor morgen en ondergetekende besluit om ook morgen met groep wandelaars met Cees op pad gaat na de warming up…

In de avond is er een “ken de crew” kwis…. die als de kwismasters de zandloper gevalideerd hebben van start gaat…. Met een rode, gele of blauwe kaart mogen we antwoord geven op de vragen over het jubilerende team en dat is best wel een gokje of beter gezegd een hele gok…

Uiteindelijk zijn er nog twee teams die de eerste plaats kunnen behalen en met het goede antwoord op de laatste vraag wint team 1 met daarin Kees, Sandra, Anne en Kenneth..proficiat…en met een plop spuitwater wordt de eerste prijs meester gemaakt.

Al snel zit het grootste gedeelte van de groep weer aan de spelletjes en ook ondergetekende gaat weer een kaartje leggen met de nodige versnaperingen.ActiefotoCustom

DAG 3

De volgende morgen ben ik weer even vroeg wakker en wij volgen het zelfde ritueel als gisteren en in een mum van tijd is de gemeenschappelijke ruimte omgetoverd tot een ontbijtzaal en stromen de ontwaakte stappers binnen met een werkende verwarming….

Henk is al weer buiten en zet de eierdoppen en pionnen klaar voor de warming up en ook nu is het gewoon fun, ….. en als team 1 en team 6 op handen gedragen moeten worden dan is de hilariteit hoog…. Nog even in paren wat oefeningen, opruimen en een glaasje limonade en dan….yes… duurlooptraining…..De weg is vrij en we stappen weer op ongeveer dezelfde snelheid als gisteren en het gaat lekker. Wel hebben enkele wat spierpijn maar dat gaat snel over en wij volgen de Kapellekensroute . En de eerste die ze aan doen is natuurlijk de Mariakapel. Nadat de kapel bezocht is wordt er buiten een groepsfoto gemaakt… om vervolgens naar OLAT gebruik een lekker slijkpad op te zoeken… als ze terug zijn bij ’t Caves gaan de echte Die Hards nog even door…. Het groepje gaat nog ff de bossen in en zoekt nog wat slijk op. Bij terug komst nog even rekken en strekken en dan nog ff lekker douchen….

De tafels zijn alweer gedekt en anders dan vorig jaar zit Tini niet voor de keukedeur op wacht…dus vandaag krijgen we geen broodje gezond…. Er is weer soep vooraf en voor de vegetariers onder de deelnemers is er een omelet en voor de rest broodjes worst. Na de lunch gaan we voor de laatste keer afwassen, afdrogen en opruimen…. de liefhebbers mogen vegen en als alles klaar is gaan we de spullen naar de auto brengen. Nog een laatste keer koffie en de laatste woorden en bedankjes van Henk en dan……Staan de nieuwe organisatoren op en bedanken Henk en zijn team voor hun jarenlange inzet met een Bongo bon voor het hele team. Henk geeft aan graag volgend jaar weer terug te komen als trainer en wenst Ronnie en Rick veel succes met het regelen van het Trainingsweekend 2017.


Iedereen neemt afscheid van iedereen en mogelijk pas weer over een jaar in Wintelre. We sluiten een super trainingsweekend af en met dank aan het team maar zeker ook aan onze medestappers. Ook dit jaar was wederom een warm bad met veel gezelligheid, saamhorigheid, verdraagzaamheid en techniek…… dit mag toch niet verloren gaan. Mijn conclusie is dat het werken aan wandel techniek een belangrijke factor is voor iedere wandelaar. Of deze snel of langzaam ,wedstrijd of recreatief wandelt.